Neurowetenschappers proberen de neurologische en biologische mechanismen die mensen tot gewelddadige acties drijven in kaart te brengen. Sommigen hopen dat beter begrip van wat ons drijft het uiteindelijk mogelijk zal maken om geweld in zijn geheel te voorkomen, aldus BBC International.
Één van deze wetenschappers is Pete Hatemi. Hij onderzocht de impuls tot geweld in verschillende culturen, waaronder die van boeddhistische monniken en Palestijnse militanten. Zijn onderzoek handelt onder andere over het zogenaamde “soldatengen”.
Het soldatengen, of “MAO-A” is aanwezig in de meeste mensen en produceert een enzyme dat nauw verbonden is met neurotransmitters, waaronder serotonine. Het soldatengen (of warrior gene) zou volgens bepaalde studies en experimenten duidelijk correleren met agressief gedrag.
Doch, genetica is slechts één facet van agressie, aldus Hatemi. Omgevingsfactoren zijn minstens even belangrijk. Zijn onderzoek toont immers aan dat atleten van het Ultimate Fighting Championship het soldatengen niet hebben, maar de meeste boeddhistische monniken wel.
Rene Weber is professor communicatie in California en heeft een totaal verschillende aanpak. Volgens hem kunnen we veel leren over de relatie tussen hersenen en geweld uit videospellen als Carmageddon.
Zes jaar geleden toonden Weber en zijn collega’s aan dat gewelddadige videospellen dezelfde neurologische verbindingen activeren als echt geweld. Nu concentreert hij zich op manieren om via chemische producten (zoals Quetiapine) onze natuurlijke agressiviteit te reduceren.
Beide wetenschappers hebben als ultiem doel de ontwikkeling van een methode om (vooral politiek) geweld uit de wereld te verbannen. Voor veel mensen en landen is het natuurlijk al te laat. “Interventie zal niets uithalen als de persoon in kwestie al volwassen is,” beweert Hatemi.
Ze stellen dus eerder voor om potentiëel gewelddadige mensen vroeg te identificeren en hun omgeving op dat moment te veranderen zodat hun agressief gedrag niet tot uiting komt.
Ook Amerikaanse veiligheidsdiensten zijn geïnteresseerd in het onderzoek, hoewel praktische toepassingen niet voor de hand liggen. Hoe dan ook, het einde van alle geweld is waarschijnlijk nog veraf, maar er wordt wel degelijk vooruitgang gemaakt.
Bron: Express.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten